Η Μάνη μέσα από τα μάτια μιας Γαλλίδας

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Είμαι Γαλλίδα εθελόντρια στην Ελλάδα για περίοδο έξι μηνών και παράλληλα θέλω να ανακαλύψω νέες τοποθεσίες, να περάσω ωραία συναντώντας νέους ανθρώπους και επίσης να τα συνδυάσω με λίγη σωματική άσκηση.

Μία φίλη, μου μίλησε για τον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας με τον οποίο είχε συμετάσχει σε προηγούμενη εξόρμηση. Αμέσως επισκέφτηκα την ιστοσελίδα τους και έστειλα mail από όπου πήρα άμεση απάντηση και όλα ήταν καλά. Έτσι δήλωσα συμμετοχή για την εξόρμηση στη Μεσσηνιακή Μάνη.

Έφτασα στο χώρο του συλλόγου λίγο πριν τις 8:00 το πρωί, όπου είχε οριστεί και ως ώρα αναχώρησης και συνάντησα τα πρώτα άτομα που περίμεναν. Ένα μέλος του συλλόγου, που κρατούσε μία λίστα ονομάτων η οποία μεγάλωνε όσο έφταναν νέα άτομα, με ρώτησε αν ήταν η πρώτη μου εξόρμηση και του απάντησα καταφατικά.

Η συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν σχεδιασμένη για ορειβάτες με μηδενική εμπειρία και εγώ ήμουν μία από αυτούς.

Στο δρόμο προς τη Καρδαμύλη κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις και ξεκίνησαν οι κουβέντες με τους υπόλοιπους μέσα σε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Μετά από λίγη ώρα οδήγησης φτάσαμε στο σημείο εκκίνησης της πεζοπορίας και ετοιμαστήκαμε φορώντας τα κατάλληλα παπούτσια και παίρνοντας μαζί τον απαιτούμενο εξοπλισμό.

Η ανάβαση ξεκίνησε σε μια ωραία φθινοπωρινή ημέρα που θύμιζε Άνοιξη. Λίγο πιο πάνω, μας περίμενε μία θέα που μας πήρε την ανάσα. Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν με αμείωτο ενδιαφέρον. Μετά έμαθα πως μιλούσα με κάποιο από τα παλαιότερα μέλη του συλλόγου και αυτό εξηγεί τις πολλές πληροφορίες που μου διοχετεύονταν καθώς προχωρούσαμε. Από την εξόρμηση δεν έλειψαν οι φωτογραφίες και οι στάσεις για να απολαύσουμε τη θέα.

Τα μονοπάτια περνούσαν μέσα από τα χωριά της Μάνης στα ορεινά της Καρδαμύλης και έτσι είδαμε τα παλιά μονοπάτια που κάποτε υπήρξαν δρόμοι εμπορίου και επικοινωνίας.
Κάπως έτσι ανεβήκαμε μέχρι το Εξωχώρι όπου καταλήξαμε στο υπέροχο λαογραφικό μουσείο που αναδεικνύει τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις παλαιότερες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής βασισμένες στην υλοτομία. Το μουσείο ήταν κάποτε το σχολείο της περιοχής και οι ντόπιοι που έχουν αναλάβει την λειτουργία του μας καλωσόρισαν με ιδιαίτερη θέρμη.

Μιας και δε καταλαβαίνω Ελληνικά, οι συνορειβάτες έκαναν για μένα παράλληλη μετάφραση σε όλη τη διάρκεια της ξενάγησης, κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα. Στο πρόγραμμα ακολούθησε στάση για φαγητό και ξεκούραση σε ένα καφέ με πανοραμική θέα. Στο βάθος, η θάλασσα, τα βουνά και η βλάστηση είναι μεγαλειώδη τόσο που δεν μπορούσα να κρύψω το θαυμασμό μου!

Στη συνέχεια, αφού θαυμάσαμε το φαράγγι του Βυρού από ψηλά, πήραμε το δρόμο της επιστροφής μέσα από καινούρια λιθόστρωτα καλντερίμια παράλληλα στο φαράγγι και καταλήξαμε στην παλιά πόλη της Καρδαμύλης με τον πρόσφατα ανακαινισμένο πύργο.

Αφού κάναμε άλλη μία στάση να θαυμάσουμε την μεγαλειώδη αρχιτεκτονική της Μάνης κλείσαμε την ημέρα με μια απογευματινή στάση ξεκούρασης δίπλα στη θάλασσα. Το ηλιοβασίλεμα δεν θα αργούσε να έρθει και ο ουρανός είχε αρχίσει να κοκκινίζει δημιουργώντας ένα μαγευτικό τοπίο.

Σε αυτό το πλάνο, συζητήσαμε τα γεγονότα της μέρας που σύντομα θα αποτελούσαν ευχάριστες αναμνήσεις.

Η ώρα της επιστροφής έφτασε και η ομάδα χωρίστηκε κρατώντας ο καθένας τις δικές του εικόνες.

Όσο για μένα, η αποστολή εξετελέσθη με επιτυχία καθώς είχα μια υπέροχη μέρα που τη πέρασα μαζί με υπέροχο κόσμο. Συστήνω ανεπιφύλακτα τον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας σε όλους!

Από την Elodie Fremaut