Οι νέοι όμηροι που λέγονται συμβασιούχοι

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Στο τελευταίο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο συζητήθηκε το θέμα της πρόσληψης νέου προσωπικού για δύο μήνες στην υπηρεσία καθαριότητας γιατί δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις 41 εργαζομένων σε αυτή.

Η πολιτικάντικη κοροϊδία.

Οι εργαζόμενοι αυτοί είχαν προσληφθεί αρχικά για 8 μήνες και ανανεώθηκε η σύμβασή τους για 3 χρόνια. Ήρθε η ώρα, τώρα που αρχίζει η προεκλογική περίοδος, να διοριστούν τα δικά μας παιδιά σκέφτηκε η Δημοτική Αρχή γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι της συμπολίτευσης, με παραπάνω από δεκαπέντε εκατομμύρια στο ταμείο του Δήμου μην μου πείτε ότι δεν υπήρχε τρόπος να πληρώσετε τους μισθούς δύο μηνών των εργαζομένων στην καθαριότητα που είναι ζωτικής σημασίας τώρα το καλοκαίρι.

Ο ελληνικός τραγέλαφος.

Το πρόγραμμα των συμβασιούχων ξεκίνησε και διατηρήθηκε στην Μεταπολίτευση και έχουν ευθύνη ΟΛΟΙ όσοι συμμετείχαν σε αυτή. Το γράφω αυτό γιατί κάποιοι ξέχασαν τις οικουμενικές κυβερνήσεις που έτρωγαν οικουμενικά τις μίζες, όπως είπε κάποτε ο αριστερός βουλευτής Κοροβέσης.

Το πιο ωραίο της υπόθεσης είναι η επιστολή στον τύπο, του κατά τα άλλα συμπαθέστατου επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Μανώλη Μάκαρη που στηρίχθηκε και εκφράζει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία κατηγορεί την κυβέρνηση που τον στήριξε ότι είναι «κακή επανάληψη του παρελθόντος».

Μαρμαροκολόνες και Τσιμεντοκολόνες.

Σε αυτόν τον τόπο όλοι θέλουμε το νέο αλλά όμως δημιουργημένο με παλιά υλικά. Ακόμη και οι ηλικιακά νέοι που ασχολούνται με τα κοινά είναι όμηροι παλαιών νοοτροπιών που μας έφθασαν στον πάτο. Για όσους αμφιβάλλουν θα τους απαντήσω με ένα σχόλιο ενός συγγραφέα φίλου μου: «Οι Έλληνες στο παρελθόν έφτιαχναν μαρμαροκολόνες και σήμερα φτιάχνουν τσιμεντοκολόνες».

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Γιώργος Δημητρούλιας

Δημοτικός Σύμβουλος με την «Ελληνική Δράση».