Του Ιωάννη Μποζίκα
Κοινή πεποίθηση όλων των Τριφύλιων και Μεσσήνιων είναι το γεγονός ότι αυτός ο τόπος, η Μεσσηνία, δεν μπορεί να περιμένει. Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι τα υπαρκτά προβλήματα της Μεσσηνίας και της Τριφυλίας παραμένουν ανεπίλυτα. Δικαιολογημένα οι δυτικοί Μεσσήνιοι αισθάνονται αδικημένοι θυμίζοντας το αποπαίδι του νότου καθώς αυτό εκφράστηκε με το υψηλό ποσοστό αποχής στην περιοχή που ξεπέρασε το 52 με 53% στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Επομένως είναι αρνητικό δεδομένο ότι η Δυτική Μεσσηνία έχει ζωτικά προβλήματα το οποία δεν έχουν επιλυθεί παρότι τα πολιτικά κόμματα φαίνεται να έχουν αποκρυστάλλωσει την αγανάκτηση των πολιτών αλλά δυστυχώς τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν φέτος και πάντα.
Η Μεσσηνία δυστυχώς μαστίζεται από αστυφιλία, ο πληθυσμός της μειώνεται και σοκάρει το γεγονός ότι τα χωριά μας δυστυχώς πολύ δύσκολα θα ζωντανέψουν ξανά, τα δε άλλα μεγάλα προβλήματα που σιγοκαίνε στο αβέβαιο μέλλον της Μεσσηνίας είναι αν μη τι άλλο η αποβιομηχάνιση, η απουσία επενδύσεων, ημίμετρα στον τουρισμό καθώς η Μεσσηνία χρειάζεται τουλάχιστον τρεις costa navarino για να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό του ευρωπαϊκού τουρισμού.
Φυγή των νέων, χωρίς δρόμους και λιμάνια
Περιληπτικά τα υπόλοιπα καυτά προβλήματα του τόπου αποτελεί η φυγή των νέων προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας είτε στο εξωτερικό, αυτό τουλάχιστον δείχνει και αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία. Οπότε επομένως δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο για την Μεσσηνία και οι πέντε βουλευτές του νομού ας το κατανοήσουν αυτή τη στιγμή συνεκτιμώντας τις ευθύνες τους διότι οι πολίτες δεν δίνουν πίστωση χρόνου σε κανέναν και για κανένα λόγο.
Τελείωσε η περίοδος του χθες
Η δυτική Μεσσηνία θα πρέπει να δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο τα επόμενα χρόνια αν θα είναι σύγχρονη ευρωπαϊκή ή θα παραμείνει μισή και υπανάπτυκτη καθώς σήμερα δεν έχει δυστυχώς ούτε δρόμους, ούτε αεροδρόμιο, ούτε υποδομές σε περιοχές της Δυτικής Μεσσηνίας, ούτε καν ένα υδατοδρόμιο, αλλά κυρίως ούτε καν ένα λιμάνι το οποίο θα δημιουργεί ακτοπλοϊκές σύνδεσης όπως έκαναν ακόμα και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι στην αρχαιότητα. Συμπερασματικά επομένως ο τόπος δεν μπορεί να περιμένει, οι πολίτες δεν μπορούν να περιμένουν το έχουν καταλάβει άραγε οι αρμόδιοι ή απλά κοιτάνε μόνο την καρέκλα;
