Κάτω από το φως του αυγουστιάτικου φεγγαριού μια γωνιά της πόλης γεμάτη αναμνήσεις για τους παλαιότερους γέμισε από μελωδίες και θύμησες. Η εμπνευσμένη επιλογή αυτής της εκδήλωσης και η άρτια οργάνωση είναι άξια αναφοράς αλλά δεν θα αναφερθώ τόσο σε αυτό ωστόσο εκφράζω θερμά συγχαρητήρια σε όλους. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι η αναγέννηση και η επιτυχημένη διασύνδεση δημόσιου χώρου με τον πολιτισμό. Η επιλογή να πλαισιωθεί αυτή η εκδήλωση με τον Γιάννη Θωμόπουλο ήταν η συνταγή της επιτυχίας. Με τη μελωδική του φωνή να ξεκινά η βραδιά με τον ποταμό τον Πάμισο και τους χαρταετούς που ψηλά πετούν, να ακονίζουν τη νοσταλγία και τη συγκίνηση και να ξεδιπλώνεται η βραδιά μέχρι τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» που αγαπήθηκε από όλες τις γενιές που βρέθηκαν στον χώρο αυτή τη βραδιά αλλά και μέχρι το κλείσιμο με το «χάρτινο το φεγγαράκι» τα Μπεζεστένια γύρισαν σελίδα. Εδώ πολλοί από τους παρευρισκόμενους όπως και ο τραγουδιστής έζησαν μεγάλωσαν και «επέστρεψαν» αυτή τη φορά μελωδικά. Οι νεώτεροι πιάσαμε το νήμα της ιστορίας του τόπου για να το συνεχίσουμε γιατί η πολιτιστική κληρονομιά οι θρύλοι και τα βιώματα είναι ένα υφαντό στον αργαλειό της συλλογικής μνήμης. Μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις οι γενιές συμμαχούν δεν αντιμάχονται αλλά συμπορεύονται όπως και μέσα από τις ιστορικές καταγραφές (πολύ σωστά έγινε αναφορά στο έργο του Ηλία Μπιτσάνη ) που μας «δένουν» σφιχτά με την δυναμική του τόπου για να θέσουμε στόχους δημιουργίας και αναβάθμισης της κουλτούρα μας. Στη Μεσσήνη αν απλωθεί ένα πολιτιστικό πέπλο από γειτονιά σε γειτονιά από άκρη σε άκρη με την συμμετοχή όλων όμως, αυτομάτως θα αλλάξει και η εικόνα της. Οι δικές μου μνήμες μπορεί να έχουν ρίζες αρκετές δεκαετίες μετά από τα παιδικά χρόνια του Γιάννη Θωμόπουλου και των πρωτεργατών αυτής της εκδήλωσης ωστόσο υπάρχει μια κοινή συναισθηματική ταύτιση καθώς η Μεσσήνη είναι ο τόπος που αγάπησα αλλά και γεννήθηκαν και έζησαν πολύ κοντινοί και δικοί μου άνθρωποι. Τέλος θέλω να αναφέρω πως η τέχνη και οι φορείς της μένουν και αντέχουν στο χρόνο δεν αλλοιώνονται και το έργο τους πρέπει να «φωταγωγείται» από όλους εμάς που ασχολούμαστε με την αυτοδιοίκηση που πολλές φορές είμαστε με ημερομηνία λήξης και αναλώσιμοι.
Γιάννης Λάσκαρης-Γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης-Δημοτικός Σύμβουλος
