Εορτασμός για την 193η Επέτειος της Μάχης της Σχοινόλακας

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Την Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018, θα εορταστεί η 193η Επέτειος της Μάχης της Σχοινόλακας και θα πραγματοποιηθούν τα αποκαλυπτήρια του νέου μνημείου των πεσόντων.
Πρόγραμμα Εκδηλώσεων 
Ώρα 10:00: Πέρας προσέλευσης Επισήμων στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων, στη Σχοινόλακα.
Ώρα 10:05: Τέλεση Δοξολογίας
Ώρα 10:15: Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ πεσόντων και θυμάτων των εθνικών αγώνων, έμπροσθεν του Μνημείου των Πεσόντων.
Ώρα 10:30: Αποκαλυπτήρια Μνημείου Πεσόντων στη Μάχη της Σχοινόλακας
Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν:
  • Κατάθεση Στεφάνων από τις Αρχές.
  • Τήρηση ενός λεπτού σιγής εις μνήμη των Πεσόντων.
  • Ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου
  • Εκφώνηση του πανηγυρικού της Ημέρας από την κυρία Αικατερίνη Διαμαντοπούλου – Κουτσούμπου, Θεολόγο -Φιλόλογο, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ.
Ώρα 11:00: Μικρή Δεξίωση

ΙΣΤΟΡΙΚΟ (από el.wikipedia.org)

Η μάχη της Σχινόλακκας (παλαιότερα αναφερόταν και ως μάχη της Σχοινόλακκας) ήταν ένα ακόμη πολεμικό επεισόδιο, σε συνέχεια της επανάστασης του 21.

Η κατάσταση στον απελευθερωμένο Μοριά ήταν ακόμα ασταθής, όταν στις 24 Φεβρουαρίου του 1825, ο Ιμπραήμ Πασάς αποβιβάστηκε στη Μεθώνη, με 4.000 πεζούς και 500 ιππείς. Ένα μήνα αργότερα, στις 17 Μαρτίου 1825, αποβιβάστηκαν στη Μεθώνη και πρόσθετες δυνάμεις, αποτελούμενες αυτήν τη φορά από 7.000 πεζούς και 400 ιππείς.

 Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της Επανάστασης η Πελοπόννησος ελεγχόταν πλέον από τις ελληνικές δυνάμεις, εκτός από τα φρούρια της Πάτρας, της Μεθώνης και της Κορώνης που κατείχαν ακόμα τα οθωμανικά στρατεύματα.

 Οι εμφύλιοι πόλεμοι είχαν τελειώσει, από τις αρχές του 1825 και η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Πελοποννησίων είχε ηττηθεί και φυλακιστεί, ενώ οι Ρουμελιώτες ένοπλοι που στήριξαν με τα όπλα τους την κεντρική διοίκηση περιφέρονταν στις επαρχίες του Μοριά προβαίνοντας σε πράξεις βίας και προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των ντόπιων.

 Οι Έλληνες παρέμεναν πάντως διαιρεμένοι σε δύο στρατόπεδα και ήταν ανήμποροι να σταματήσουν την επέλαση των οθωμανικών στρατευμάτων.

Η τότε κυβέρνηση (Εκτελεστικό), με επικεφαλής τον Γεώργιο Κουντουριώτη, διόρισε αρχηγό τον Υδραίο πλοίαρχο Κυριάκο Σκούρτη, για να αποτρέψει τη διείσδυση του Ιμπραήμ προς το εσωτερικό της Μεσσηνίας και στη συνέχεια της υπόλοιπης Πελοποννήσου. Η επιλογή αυτή του Εκτελεστικού επέφερε μεγάλη αναστάτωση στο στράτευμα, καθώς ο Κουντουριώτης, τυφλωμένος από τοπικισμό, παραμέρισε ικανούς στρατιωτικούς όπως ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Αναστάσιος Καρατάσος και ο Κίτσος Τζαβέλλας, δίνοντας την αρχηγία σε άνθρωπο άπειρο από πόλεμο ξηράς.

 Καθώς ο Ιμπραήμ πολιορκούσε τα κάστρα του Παλαιοκάστρου και Νεοκάστρου, στην Πύλο οι Έλληνες επαναστάτες είχαν κάποιες νίκες, κυρίως ο Μακρυγιάννης στο Παλαιόκαστρο και οι Μακεδόνες, υπό τον Αναστάσιο Καρατάσο, στη μάχη της Σχοινόλακκας.

Ο Ιμπραήμ αρχικά φρόντισε να εδραιώσει την υπεροχή του στα νότια της Μεσσηνίας, για να εξασφαλίσει την επικοινωνία Μεθώνης-Κορώνης και οχύρωσε τη στενή οδό μεταξύ Μεθώνης και Νεοκάστρου.

Ο ίδιος στρατοπέδευσε στον μεσσηνιακό κάμπο.

Στη δυτική Μεσσηνία διαδραματίστηκαν αρκετές μάχες μεταξύ Ελλήνων και Αιγυπτίων, που αποδεικνύουν τις προσπάθειες των πρώτων να καθηλώσουν αρχικά τις δυνάμεις του εχθρού στην περιοχή και στη συνέχεια να τον αναγκάσουν να εγκαταλείψει την Πελοπόννησο.

Η μάχη

Στις 15/16 Μαρτίου του 1825, στην τοποθεσία του χωριού Σχινόλακκα της Πυλίας, πραγματοποιήθηκε η μάχη μεταξύ των αιγυπτιακών στρατευμάτων του Ιμπραήμ πασά και των ανδρών του Μακεδόνα οπλαρχηγού Αναστάσιου Καρατάσου ή Γερο-Καρατάσου (1764 – 1830), ο οποίος μετά την Καταστροφή της Νάουσας (1822), είχε κατεβεί στη νότια Ελλάδα και συμμετείχε ενεργά στην Επανάσταση.

 Στο σώμα του συμμετείχαν επίσης αγωνιστές, όπως ο Βλαχομιχάλης (ή Γερο-Βλάχος) (1778-1845) και ο Αγγελής Γάτσος (1771-1839). Οι αγωνιστές αυτοί έτρεψαν τα εχθρικά στρατεύματα σε φυγή.

Οι Οθωμανοί εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης μεγάλο αριθμό νεκρών και λογχοφόρων όπλων.