ΤΑ ερωτήματα για την βιωσιμότητα του οδικού άξονα Τσακώνα- Καλού Νερού παραμένουν ανοιχτά μόλις η Ολυμπία Οδός «απελευθερώθηκε» από τα δεσμά της και ο αυτοκινητόδρομος άνοιξε, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το ypodomes.com για το μεγάλο έργο καθώς αποτελεί ένα δρόμος-πληγή που κυριολεκτικά σε ταλαιπωρούσε για χρόνια. Με αυτό τον, μάλλον δραματικό τρόπο, καλύφθηκε όλη η βόρεια ακτή της Πελοποννήσου.
Από το 2016 ολοκληρώθηκε και ο Αυτοκινητόδρομος Μορέας που καλύπτει τη διαδρομή Κόρινθος-Καλαμάτα και τον κλάδο Λεύκτρο-Σπάρτη. Οι 2 αυτοί μεγάλοι άξονες σε λίγα χρόνια θα πλαισιωθούν και από την φυσική επέκταση της Ολυμπίας Οδού με το τμήμα Πάτρα-Πύργος.
Το πρώτο ερώτημα λοιπόν που γεννάται είναι αν στην Πελοπόννησο υπάρχει χώρο και δυνατότητα για νέα κατασκευή αυτοκινητόδρομου. Μιλάμε για το τμήμα Πύργος-Καλό Νερό-Τσακώνα, για το οδικό κύκλωμα της Μεσσηνίας ή ενδεχομένως και για τον άξονα Σπάρτη-Γύθειο.
Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της χώρας για οτιδήποτε από τα παραπάνω φαντάζει μάλλον ως ουτοπία. Ακόμα ένα ζήτημα είναι πως η Πελοπόννησος οδικά αναγκαστικά καταλήγει σε λιμάνια. Κόρινθος, Πάτρα, Καλαμάτα, Κυλλήνη καλύφθηκαν ή θα καλυφθούν από τους υπάρχοντες άξονες.
Ακόμα και με πληθυσμιακά κριτήρια, όλη η Πελοπόννησος δεν ξεπερνά το 1 εκατομμύριο κατοίκους και στην κουβέντα για τα οδικά έργα, ο παράγοντας αυτός πέφτει ως μία από τις απαιτήσεις μιας και δεν δημιουργούνται ροές. Με βάση τα παραπάνω, δεν φαίνεται λοιπόν πιθανόν να έχουμε συνέχεια στην υπόθεση των αυτοκινητόδρομων.
Σε όποια έργα γίνουν από εδώ και μπρος, μιλάμε για δημόσια έργα που σημαίνει μετά δυσκολία στη συντήρηση τους. Μαζεύοντας όλα τα παραπάνω στοιχεία και αποδεχόμενοι ότι πρέπει να συνεχίσουν σε ένα βαθμό οι αναβαθμίσεις του οδικού δικτύου της Πελοποννήσου, φαίνεται να οδηγούμαστε στη λύση της κατασκευής οδών ταχείας κυκλοφορίας που βρίσκει σύμφωνους τους περισσότερους.
Πηγή από το ypodomes.com