Γιωτα Κοζομπόλη: Παρέμβαση στην Ολομέλεια για το πόρισμα Παπαντωνίου

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Παρατηρείται μια, στην καλύτερη περίπτωση, αδράνεια του κρατικού μηχανισμού που φτάνει στα όρια τηςσυγκάλυψης γεγονότων. Μια συνωμοσία σιωπής. Ποιά τα αντανακλαστικά των δημόσιων λειτουργών, που τάχθηκαν στις συγκεκριμένες θέσεις για να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον;
Όι κυβερνήσεις άλλαζαν, αλλά κάποιος κ. Λιακουνάκος, εκπρόσωπος εταιριών όπλων, διαμεσολαβητής για την αγορά οπλικών συστημάτων, αλλά και σύμβουλος αγοράς, και σύμβουλος Κατάρτισης συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ήταν συνομιλητής όλων. Γαλάζιων και πράσινων για περισσότερο από είκοσι χρόνια.
Πόσο άρρωστο πρέπει να είναι ένα σύστημα για να μη γίνεται αντιληπτό, από αρμόδια προς τούτο πρόσωπα, ότι δεν υπηρετείται, αντιθέτως, βλάπτεται το δημόσιο συμφέρον; Και ποιό το μήνυμα για τη κοινωνία, που εμπνέεται από τους αρχηγούς της;
Όταν είναι διάχυτη η αίσθηση της αυστηρής τιμωρίας της μικρής παραβατικότητας. Όταν οι φυλακές μας γεμίζουν με φτωχοδιάβολους, ενώ το οικονομικό έγκλημα, που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας μένει ατιμώρητο; Δεν θωρακίζεται η κοινωνία απέναντι στην ασχήμια και το έγκλημα. Δηλητηριάζεται! Και απαιτείται μεγάλη δύναμη και αντιστάσεις, να αντιδράσει και να διαμαρτυρηθεί κάποιος για το αυτονόητο. Ενώ ένα μεγάλο μέρος λειτουργεί παθητικά, ή πράττει το ίδιο τηρουμένων των αναλογιών.
Ποιος θα λογοδοτήσει κυρίες και κύριοι για αυτό το έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας;
Ή δεύτερη επισήμανση έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του κ. Παπαντωνίου. Αρχικά απέστειλε επιστολή με την οποία ισχυρίζονταν, ότι «επί 14 χρόνια, όλες οι συμβάσεις του Υπουργείου Αμυνας, έχουν υποστεί εξονυχιστικό έλεγχο, από διοικητικές και δικαστικές αρχές, χωρίς να έχει βρεθεί καμία απολύτως ένδειξη, ή -υποψία ένδειξης-, παράνομων ή παράτυπων ενεργειών ή παραλείψεών του, και ότι δήθεν, η σύσταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, γίνεται «για επικοινωνιακή κάλυψη του κυβερνητικού αδιεξόδου της πολιτικής της κυβέρνησης, για στοχοποίηση του ΠΑΣΌΚ και για τιμωρία της κυβέρνησης Σημίτη!
Τον ισχυρισμό περί «κανενός στοιχείου», τον διέψευσαν οι ίδιες οι δικογραφίες, που ακριβώς γι΄ αυτό απεστάλησαν στη Βουλή. Γιατί υπάρχουν ενδείξεις, που όμως αφορούν πολιτικό πρόσωπο.
Όσο για τους ελέγχους επί 14 έτη από Διοικητικές και Δικαστικές Αρχές, ελπίζω, για τις ίδιες τις Αρχές, να μην είναι αλήθεια.
Ακολούθως, ο κ. Παπαντωνίου επέλεξε να μην εμφανιστεί στην Επιτροπή όταν κλήθηκε για να δώσει εξηγήσεις. Με επιστολή του όμως προς την επιτροπή, μας κατηγορεί ως συκοφάντες και φαύλους! Αιδώς Αργείοι! Ας ερχόταν ο κ. Παπαντωνίου να υπερασπιστεί τις απόψεις του.
Όχι να εξαπολύει μύδρους κατά των βουλευτών, οι οποίοι δεν είπαν τίποτα παραπάνω, από όσα οι Εισαγγελικές Αρχές. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολιτική δειλία. Εξάλλου εάν ο κ. Παπαντωνίου θεωρεί, ότι συκοφαντείται, ας υποβάλει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και εκεί να αποδειχθεί εάν πρόκειται για συκοφαντικό γεγονός.
Όλοκληρώνω λέγοντας, ότι όλοι μιλάμε για διαφθορά. Ή διαφθορά όμως δεν είναι μεταφυσικό φαινόμενο.
Είναι απτό γεγονός του κόσμου τούτου. Και αντιπαλεύεται, όχι με λόγια και ευχολόγια, αλλά με την τήρηση των νόμων και των κανόνων, με πράξεις και με συγκεκριμένη στάση ζωής.
Ειδικά εκείνων που οι πολίτες τους εμπιστεύτηκαν τη διακυβέρνηση της χώρας