Περπατώντας στην παραλιακή της οδού Ναυαρίνου την Άνοιξη, δεν μπορείς να αντισταθείς και να μην ανηφορίσεις στο νότιο μέρος της οδού Αύρας. Θα βρεθείς σε μια πολύ όμορφη εξοχική περιοχή, μιαν ανάσα από το παραλιακό μέτωπο, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, που σχεδόν με τα τελευταία σπίτια της βόρεια, αγγίζουν την συνοικία « Γιαννιτσάνικα», που ακουμπά νωχελικά στους πρόποδες του Ταϋγέτου.
Με δυο ρέματα «Κερεζένια» και «Πολιτέικο», και την οδό Λακωνικής, τον μοναδικό δρόμο με σχετική εμπορική κίνηση από τις λίγες οικογενειακής μορφής επιχειρήσεις: super markets, καφενεία και ψιλικά που σήμερα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, η ευρύτερη περιοχή, είναι άλλη μια από τις ξεχασμένες γειτονιές της πόλη μας.
Όμως έχει μια ιδιαιτερότητα. Την γειτνίασή της (απόσταση 850μ περίπου) από το παραλιακό μέτωπο με τις καφετέριες και τα ουζερί, γι αυτό θεωρείται ειδυλλιακή για τόπος κατοικίας. Και πράγματι ήταν γνωστή από παλιά αφού με την οδό Αύρας τελείωνε παλιότερα κι ο αστικός ιστός της πόλης. Πολλοί Καλαματιανοί είχαν τα εξοχικά τους σ’ αυτό τον δρόμο. Κάποιοι τα διατηρούν ακόμη. Είναι πολύ όμορφα να τα βλέπεις με τους μυρωδάτους κήπους, τις βοτσαλωτές αυλές και την κληματαριά τους.
Πρόσφατα η οδός Αύρας απέκτησε και πεζοδρόμια, μόνο το νότιο τμήμα της μέχρι και την οδό Κρήτης και μπήκε και δημοτικός φωτισμός. Και θα χαιρόσουν να την περπατάς αν η κατασκευή των πεζοδρομίων είχε ήδη επεκταθεί και στο βορεινό της τμήμα πάνω από την διασταύρωσή της με την οδό Κρήτης μέχρι την οδό Λακωνικής. Κι αν είχε μπει και εντονότερος φωτισμός στις καθέτους της (οδός Γ. Καρέλια, ταβέρνα Βατουριώνα).
Προβλήματα λοιπόν εντοπισμένα από τους κατοίκους της περιοχής που ζητούν την λύση τους, όπως για παράδειγμα η καθαριότητα στα αρκετά άχτιστα οικόπεδα. Κάνοντας μια μικρή βόλτα είναι παντού εμφανής η ανάγκη καθαρισμού τους από τα αγριόχορτα αλλά και τα χυμένα, γύρω από τους κάδους, σκουπίδια. Περιποίηση και συντήρηση χρειάζεται κι η μοναδική παιδική χαρά της περιοχής κοντά στην οδό Λακωνικής. Ένα νοικοκύρεμα το έχει άμεση ανάγκη. Το ίδιο συμβαίνει και πέριξ του νέου περιμετρικού δρόμου, όπου από τα χορτάρια και την έλλειψη πεζοδρομίων γίνεται αδιάβατος ενώ κάποιες φορές ξυπνούν τα φίδια.
Με δρόμους χωρίς πεζοδρόμια κατά το σύνηθες, με λακκούβες και στενές στροφές που φωτίζονται μόλις και μετά βίας, ενώ άλλοι, στις καθέτους με την οδό Λακωνικής μένουν εντελώς στο σκοτάδι, η όμορφη αυτή περιοχή της πόλης ζητά την φροντίδα του δήμου.
Ιδιαίτερα το τμήμα που συνορεύει με το 22ο δημοτικό σχολείο, και το Πολιτέικο ρέμα, είναι αραιοκατοικημένο και χωρίς δημοτικό φωτισμό κι εύκολος στόχος για κλοπές( έχουν ήδη συμβεί δυστυχώς). Χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να το διαβείς τρέχοντας έντρομος, αν έχεις φακό κλείνοντας τα αυτιά στο ηχηρό καλωσόρισμα των μαντρόσκυλων που σου ανεβάζουν την ανδρεναλίνη στα ύψη.
Μια μικρή όαση από μυρωδιές κι αρώματα, ένας ήσυχος τόπος για κατοικία είναι κι η νεόδμητη περιοχή γύρω από την εκκλησία «το Γενέσιον της Θεοτόκου». Η πλατεία, το βασικό στοιχείο κάθε γειτονιάς, το σημείο συνάντησης και το κέντρο αναφοράς των κατοίκων της, όμως λείπει. Ο υπάρχων μικρός χώρος μπροστά από τον ναό θα μπορούσε να διαπλατυνθεί, να διαμορφωθεί κατάλληλα και να παίξει αυτό τον ρόλο. Σήμερα χρησιμοποιείται δυστυχώς σαν πάρκινγκ.
Στα Γιανιτσάνικα υπάρχει ένα παράδοξο με το σχέδιο πόλης. Κόβεται σε πολλά σημεία με ολόκληρα κομμάτια εκτός, κι άλλα σχεδόν απέναντι, εντός. Το μοναδικό σχολείο, το 22ο δημοτικό, έχει πρόβλημα με την αποχέτευσή του λόγω καθίζησης του εδάφους . Αποτέλεσμα είναι η περιοχή γύρω από το δημοτικό και κοντά στο «Πολιτέικο ρέμα» λόγω και της έλλειψης ψεκασμών, να υποφέρει από κουνούπια τους καλοκαιρινούς μήνες. Εκτός αυτών, το δημοτικό σχολείο χρειάζεται συντηρήσεις όπως βάψιμο και ηλιοστέγαστρο.
Είναι κρίμα μια τόσο όμορφη περιοχή, η πράσινη αυλή της Καλαμάτας στα ανατολικά, να μένει ξεχασμένη από τους αρμόδιους φορείς.
Και επειδή η φροντίδα στο σπίτι μας ξεκινά από την αυλή μας πρέπει να γίνουν μια σειρά από παρεμβάσεις στην περιοχή, οι εξής:
-Άμεση ολοκλήρωση του σχεδίου πόλης,
-Συχνός καθαρισμός των ρεμάτων για την αποφυγή των πλημμυρών, όπως συνέβη στην οδό Αύρας και πέριξ το 2016. Στο τμήμα του «Πολιτέικου ρέματος» δίπλα στο σχολείο να επεκταθεί ο δρόμος που ενώνεται με το γεφυράκι και στο νότιο μέρος.
-Επεμβάσεις στον φωτισμό. Περισσότερος στην οδό Λακωνικής και νέες κολόνες της ΔΕΗ στα σύνορα με εκτός σχεδίου περιοχές για αποτροπή νέων κρουσμάτων κλοπών(σύνορα οδού Παν/μίου Πελοποννήσου με Σοφίας Φίλντιση και Πολιτέικο ρέμα που δυστυχώς έχουν ήδη συμβεί).
-Να εξεταστεί η χρήση του κλειστού τμήματος της οδού Λακωνικής στο τέλος της που γειτνιάζει με την οικία Καρέλια και συνδέει τις μικρές επιχειρήσεις της περιοχής με τον περιμετρικό.
-Δημιουργία της πλατείας-επιτακτικό αίτημα των κατοίκων, στον προαύλιο χώρο του ναού.
-Καθαρισμός και αντικατάσταση των παιχνιδιών στην παιδική χαρά της οδού Αύρας,
-Συντήρηση του 22ου δημοτικού σχολείου και να δοθεί ο χώρος που προβλέπεται από το Σχέδιο πόλης(οικόπεδο δίπλα στο ρέμα) για αθλοπαιδιές ή παιδική χαρά και δημοτικό πάρκο.
-Καθαρισμός των οικοπέδων για να μην γίνονται χωματερές σκουπιδιών.
-Μεταφορά των στύλων της ΔΕΗ στην οδό Πανεπιστημίου Πελοποννήσου όπου πρόσφατα μπήκαν τα πεζοδρόμια.
-Πυκνότερα δρομολόγια του αστικού λεωφορείου και στάσεις φωτισμένες το βράδυ και με ηλιοστέγαστρο.
Τα Γιαννιτσάνικα αξίζουν την προσοχή μας. Είναι η ανάσα μας, η εξοχή μας, η Κυριακάτικη βόλτα μας.
Μια όμορφη αυλή που στρέφεται στο βουνό και στην θάλασσα. Ας την φροντίσουμε. Επενδύουμε στην ποιότητα της ζωής μας για μας και τα παιδιά μας.
ΤΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΟΥ
συγγραφέας
