«Η τραγωδία της Πύλου συμπυκνώνει τις ανισότητες και τις αδικίες του κόσμου μας»
«Είναι σαφές ότι η πολιτική του φόβου φυτεύει φράχτες και θερίζει τραγωδίες. Η
Ευρωπαϊκή Ενωση έχει πορευτεί με ένα δόγμα που αντιμετωπίζει το προσφυγικό ως “πρόβλημα” και πάνω σε αυτό αντιδραστικές κυβερνήσεις, όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ, υπόσχονται εύκολες “λύσεις”» δηλώνει ο υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας και Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Αλέξης Χαρίτσης, σε συνέντευξή του στην «ΑΥΓΗ της Κυριακής». «Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική που θα σέβεται τις αρχές του διεθνούς δικαίου και την ίδια στιγμή θα δίνει τη μάχη ώστε η έλευση των μεταναστών και των προσφύγων στο έδαφός της να γίνει μια παραγωγική
δύναμη ανανέωσης, συνύπαρξης και ανάπτυξης», προσθέτει.
«Η κυβέρνηση της ΝΔ από το 2019 έως το 2023 κινήθηκε στις ράγες μίας ξενοφοβικής αντίληψης και προώθησε μια εθνολαϊκιστική λογική περιχαράκωσης για μικροπολιτικούς λόγους» επισημαίνει ο Αλ. Χαρίτσης. «Η ευθύνη όμως της Νέας Δημοκρατίας δεν εξαντλείται στο ότι υπέθαλψε τα push backs και αδιαφορούσε για τις επικρίσεις του διεθνούς Τύπου. Η Νέα Δημοκρατία συνειδητά ενσωμάτωσε τον βαθύ πυρήνα της ακροδεξιάς και καλλιέργησε μια λογική φόβου και ανασφάλειας στην κοινωνία» σημειώνει.
«Η υπόθεση της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη συμπυκνώνει την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να αλλάξει την ατζέντα της προεκλογικής συζήτησης αλλά και να στείλει ένα απειλητικό μήνυμα προς ολόκληρη την κοινωνία: “όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και θα υποστεί τις ανάλογες συνέπειες”» τονίζει o Αλ. Χαρίτσης. «Αν ο κύριος Μητσοτάκης, ως προϊστάμενος της ΕΥΠ, διέθετε ασφαλείς πληροφορίες όπως αυτές που ισχυρίζεται, όφειλε να έχει προχωρήσει στις απαραίτητες θεσμικές πρωτοβουλίες για να προστατέψει τα εθνικά μας συμφέροντα» σχολιάζει χαρακτηριστικά και ξεκαθαρίζει
«η αναζήτηση εσωτερικών εχθρών και οι διχαστικές λογικές της εθνικοφροσύνης
ανήκουν στο σκοτεινό παρελθόν, δεν θα του επιτρέψουμε να μας γυρίσει σε
αυτό».
«Οι θέσεις μας παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στην προοπτική ριζικών και
ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που ανοίγουν το δρόμο για μία δίκαιη κοινωνία.
Τα επτά βήματα αποτελούν την κωδικοποίηση ενός συγκροτημένου, συνεκτικού
και ρεαλιστικού προγράμματος πάνω στο οποίο εργαστήκαμε ήδη από τις πρώτες
μέρες της πανδημίας» υπογραμμίζει ο Αλ. Χαρίτσης. «Και αυτό θέλουμε να
σκεφτεί κάθε πολίτης. Του αρκεί η επιβίωση που του υπόσχεται η Νέα
Δημοκρατία ή θέλει μία δίκαιη κοινωνία όπως εγγυάται το πρόγραμμα του
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;» συνεχίζει ο υποψήφιος βουλευτής.
«Η Νέα Δημοκρατία επεξεργάστηκε το σχέδιο της για το Ταμείο Ανάκαμψης πάνω
στον καμβά της “φτηνής ανάπτυξης”. Και για αυτό βλέπουμε ένα σχέδιο που από
τη μία δεν επενδύει σε κοινωνικούς στόχους και από την άλλη αποκλείει τη
συντριπτική πλειονότητα των οικονομικών δρώντων επιλέγοντας να ενισχύσει μόνο
τους λίγους και ισχυρούς. Εμείς θέλουμε ένα αναπτυξιακό άλμα για την ελληνική
κοινωνία» επισημαίνει ο τομεάρχης Ανάπτυξης. «Στην κατεύθυνση αυτή θα
αξιοποιήσουμε το σύνολο των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων για την χώρα μας
τα οποία στα επόμενα χρόνια υπερβαίνουν τα 80 δισ. ευρώ. Δεν θα επιτρέψουμε
τα χρήματα αυτά να σκορπίσουν, όπως έγινε στο παρελθόν, στους ανέμους της
κερδοσκοπίας και της άναρχης “ανάπτυξης”. Θα τα χρησιμοποιήσουμε για την
παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μια στρατηγική που είναι και κοινωνικά
επωφελής και οικονομικά αναγκαία ειδικά στις δύσκολες εποχές που έρχονται»
καταλήγει ο Αλ. Χαρίτσης.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
1) Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το μεγαλύτερο ίσως ναυάγιο της σύγχρονης Ευρώπης. Εκατοντάδες πρόσφυγες είναι αγνοούμενοι. Είσαστε από την πρώτη στιγμή στο λιμάνι της Καλαμάτας στο σημείο όπου μεταφέρθηκαν οι διασωθέντες, εκπροσωπώντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Τι αντικρίσατε;
Βρεθήκαμε μπροστά σε μια αδιανόητη ανθρωπιστική καταστροφή. Αντικρίσαμε εξαντλημένους ανθρώπους, όλοι νέοι άνδρες, να αποβιβάζονται στο λιμάνι της Καλαμάτας και το πρώτο που μου έκανε φοβερή εντύπωση ήταν η αντίθεση ανάμεσα στην εικόνα των εξαθλιωμένων της γης και την πολυτελή θαλαμηγό που είχε επιταχθεί για τη μεταφορά τους. Αυτή η εικόνα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου και νομίζω ότι συμπυκνώνει με τον πιο σκληρό τρόπο τις ανισότητες και τις αδικίες του κόσμου μας και την ανάγκη να αναθεωρήσουμε ριζικά τις προτεραιότητες και την πολιτική μας ως χώρα και ως διεθνής κοινότητα.
Από εκεί και πέρα, όσο περνούσε η ώρα γινόταν πιο σαφές το μέγεθος της καταστροφής και η δύναμη της αλληλεγγύης. Οφείλω να πω ότι οι τοπικές αρχές έδωσαν τη μάχη με αυταπάρνηση. Αλλά την ίδια στιγμή, ήταν ορατό το πρόβλημα: οι διασωθέντες βρέθηκαν σε μια αποθήκη σε ντροπιαστικές συνθήκες. Δυστυχώς δεν είναι πρώτη φορά. Το είχαμε πει και στο παρελθόν σε άλλες περιπτώσεις, αλλά προφανώς εδώ οι διαστάσεις είναι άλλης τάξης. Οι ζωές των ανθρώπων μετράνε. Και το ίδιο και η αξιοπρέπειά τους. Και θα έπρεπε η Πολιτεία να έχει φροντίσει για την άμεση επίταξη δομών ή ξενοδοχείων από την πρώτη στιγμή.
2) Από το 2014 μέχρι σήμερα σύμφωνα με τον ΟΗΕ στην Κεντρική Μεσόγειο,
νεκροί και αγνοούμενοι ξεπερνούν τους 20.000. Εκ των πραγμάτων μετά τα
τελευταία τραγικά γεγονότα στην Πύλο, η Ε.Ε. έρχεται προ των ευθυνών της. Τι
πρέπει να αλλάξει για να μην χάνονται άδικα ανθρώπινες ζωές;
Είναι σαφές ότι η πολιτική του φόβου φυτεύει φράχτες και θερίζει τραγωδίες. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει πορευτεί με ένα δόγμα που αντιμετωπίζει το προσφυγικό ως «πρόβλημα» και πάνω σε αυτό αντιδραστικές κυβερνήσεις, όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ, υπόσχονται εύκολες «λύσεις». Τα αποτελέσματα, τα βλέπουμε. Και τα βλέπουμε όχι μόνο στο κυρίως πεδίο της ανθρώπινης τραγωδίας, αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο με την ανάδυση μίας βαθιάς ξενοφοβικής και μισανθρωπικής ατζέντας που επιχαίρει -συγκεκαλυμένα ή και φανερά- για αυτό που έχει συμβεί.
Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η όλη σύλληψη του προσφυγικού. Να καταλάβουμε ότι δεν είναι μια στενά «εθνική» υπόθεση, αλλά ένα σύνθετο παγκόσμιο ζήτημα στο οποίο δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Αντίθετα, αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική που θα σέβεται τις αρχές του διεθνούς δικαίου και την ίδια στιγμή θα δίνει τη μάχη ώστε η έλευση των μεταναστών και των προσφύγων στο έδαφός της να γίνει μια παραγωγική δύναμη ανανέωσης, συνύπαρξης και ανάπτυξης. Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολίτες που φοβούνται ότι οι μετανάστες θα φέρουν πτώση του βιοτικού επιπέδου. Δική μας δουλειά είναι να τους δείξουμε ότι αυτό δεν συνέβη στο παρελθόν και ότι υπάρχει
τρόπος να μη συμβεί και στο μέλλον: μέσα από την ισχυροποίηση του κοινωνικού κράτους και την επιδίωξη της ευημερίας για όλους και όχι μόνο τους λίγους και ισχυρούς.
3) Ποιες είναι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης στη συνολική διαχείριση του
μεταναστευτικού-προσφυγικού; Το ρωτάω αυτό γιατί μετά από μια τέτοιας έκτασης τραγωδία ανοίγει στον δημόσιο διάλογο και δη προεκλογικά μια συνολική συζήτηση για το θέμα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ από το 2019 έως το 2023 κινήθηκε στις ράγες μίας ξενοφοβικής αντίληψης και προώθησε μια εθνολαϊκιστική λογική περιχαράκωσης για μικροπολιτικούς λόγους. Στο ίδιο πλαίσιο, δεν έκανε τίποτα στην κατεύθυνση της αναθεώρησης του Δουβλίνου 2, αλλά αντίθετα αποδέχτηκε ότι ο ρόλος της χώρας μας είναι αυτός της αποτροπής ή της φυλάκισης εκείνων που φτάνουν στα εδάφη μας. Οι επιλογές αυτές έχουν συνέπειες. Και σήμερα, είμαστε αντιμέτωποι με τις τραγικές διαστάσεις αυτών των συνεπειών. Εκατοντάδες άνθρωποι πνίγηκαν.
Η ευθύνη όμως της Νέας Δημοκρατίας δεν εξαντλείται στο ότι υπέθαλψε τα push backs και αδιαφορούσε για τις επικρίσεις του διεθνούς Τύπου. Η ευθύνη της είναι σημαντική και στο εσωτερικό της χώρας. Η Νέα Δημοκρατία συνειδητά ενσωμάτωσε τον βαθύ πυρήνα της ακροδεξιάς και καλλιέργησε μια λογική φόβου και ανασφάλειας στην κοινωνία με αποτέλεσμα να ακούμε κυβερνητικά στελέχη να εξισώνουν τους πρόσφυγες με «εισβολείς» και να εξεγείρονται σε κάθε αντίλογο που έθετε την αυτονόητη ανάγκη του σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
4) Κατηγορείτε την ΝΔ για στοχοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας. Την ίδια ώρα, υποστηρίζουν δια στόματος Μητσοτάκη ότι ο κ. Τσίπρας ενημερώθηκε υπηρεσιακά για παρέμβαση του τουρκικού προξενείου. Τι απαντάτε σε αυτό;
Η υπόθεση αυτή συμπυκνώνει την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να αλλάξει
την ατζέντα της προεκλογικής συζήτησης αλλά και να στείλει ένα απειλητικό μήνυμα προς ολόκληρη την κοινωνία: «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και θα υποστεί τις ανάλογες συνέπειες». Και για να το κάνει αυτό δεν διστάζει να ανακυκλώνει fake news και να παίζει μικροκομματικά παιχνίδια με ένα εξαιρετικά σύνθετο και ευαίσθητο ζήτημα που σχετίζεται με τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη.
Τα πράγματα είναι σαφή: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε ενημέρωση δια της θεσμικής οδού
πριν τις εκλογές της 21 ης Μαΐου. Αν ο κύριος Μητσοτάκης ,ως προϊστάμενος της
ΕΥΠ, διέθετε ασφαλείς πληροφορίες όπως αυτές που ισχυρίζεται, όφειλε να έχει
προχωρήσει στις απαραίτητες θεσμικές πρωτοβουλίες για να προστατέψει τα
εθνικά μας συμφέροντα. Ας αφήσει λοιπόν, έστω και τώρα, τα σκοτεινά παιχνίδια
και τα ύποπτα κόλπα. Η αναζήτηση εσωτερικών εχθρών και οι διχαστικές λογικές
της εθνικοφροσύνης ανήκουν στο σκοτεινό παρελθόν, δεν θα του επιτρέψουμε να
μας γυρίσει σε αυτό.
5) Στο επίκεντρο της προεκλογικής σας εκστρατείας βρίσκεται το πρόγραμμα σας
και τα 7 βήματα για δίκαιη κοινωνία και ευημερία για όλους. Τι διαφορετικό έχουν οι θέσεις σας σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές και γιατί κάποιος πολίτης να επιλέξει αυτή την φορά τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ δεν τον ψήφισε τον Μάιο;
Οι θέσεις μας παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στην προοπτική ριζικών και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που ανοίγουν το δρόμο για μία δίκαιη κοινωνία.
Τα επτά βήματα αποτελούν την κωδικοποίηση ενός συγκροτημένου, συνεκτικού και ρεαλιστικού προγράμματος πάνω στο οποίο εργαστήκαμε ήδη από τις πρώτες μέρες της πανδημίας. Η ανάγκη της κωδικοποίησής του προέκυψε από την επίγνωση ότι στις εκλογές της 21ης Μαΐου δεν καταφέραμε, συλλογικά, να οδηγήσουμε τον δημόσιο διάλογο σε μία ουσιαστική προγραμματική συζήτηση. Και η ευθύνη εδώ βαραίνει και εμάς, πέρα από τα γνωστά ζητήματα που σχετίζονται με το επίπεδο και τον τρόπο λειτουργίας του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας.
Τα επτά βήματα σκιαγραφούν το όραμά μας για την Ελλάδα της επόμενης τετραετίας. Και αυτό θέλουμε να σκεφτεί κάθε πολίτης. Του αρκεί η επιβίωση που του υπόσχεται η Νέα Δημοκρατία ή θέλει μία δίκαιη κοινωνία όπως εγγυάται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Εκεί θα κριθούν οι εκλογές και εκεί πιστεύουμε ότι με το δικό μας πρόγραμμα θα καταφέρουμε να πείσουμε πολλούς και πολλές που δεν μας ψήφισαν να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα για τη βελτίωση της ζωής τους και τη θωράκιση της κοινωνίας και της οικονομίας μας επιλέγοντας τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
6) Ποιο είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου
της χώρας και πως θα αξιοποιήσετε το Ταμείο Ανάκαμψης σε αυτή την υπόθεση;
Η Νέα Δημοκρατία επεξεργάστηκε το σχέδιο της για το Ταμείο Ανάκαμψης πάνω στον καμβά της «φτηνής ανάπτυξης». Και για αυτό βλέπουμε ένα σχέδιο που από τη μία δεν επενδύει σε κοινωνικούς στόχους και από την άλλη αποκλείει τη συντριπτική πλειονότητα των οικονομικών δρώντων επιλέγοντας να ενισχύσει μόνο τους λίγους και ισχυρούς. Εμείς θέλουμε ένα αναπτυξιακό άλμα για την ελληνική κοινωνία. Και αυτό σημαίνει ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μετατρέπεται σε πολύτιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση των άμεσων κρίσεων – όπως για παράδειγμα η έκρηξη του ιδιωτικού χρέους και η ακρίβεια- και την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας.
Αυτός ο στόχος περιλαμβάνει την ενίσχυση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής, την προσέλκυση βιώσιμων και παραγωγικών επενδύσεων, την παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Με τον τρόπο αυτό, η αναπτυξιακή πορεία της χώρας επιστρέφει στους πολίτες: με προστασία και αναβάθμιση της εργασίας, επένδυση στο επιστημονικό δυναμικό, με δίκαιους και συμπεριληπτικούς όρους για την αναγκαία ενεργειακή μετάβαση.
Στην κατεύθυνση αυτή θα αξιοποιήσουμε το σύνολο των διαθέσιμων ευρωπαϊκών
πόρων για την χώρα μας τα οποία στα επόμενα χρόνια υπερβαίνουν τα 80 δισ.
ευρώ. Δεν θα επιτρέψουμε τα χρήματα αυτά να σκορπίσουν, όπως έγινε στο
παρελθόν, στους ανέμους της κερδοσκοπίας και της άναρχης «ανάπτυξης». Θα τα
χρησιμοποιήσουμε για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μια στρατηγική
που είναι και κοινωνικά επωφελής και οικονομικά αναγκαία ειδικά στις δύσκολες
εποχές που έρχονται.
