Στην Τουρκία, Ερντογάν και Αντιπολίτευση επιδίδονται ήδη σε ένα εθνικιστικό ανταγωνισμό. Για τις επόμενες εβδομήντα ημέρες μέχρι τις εκλογές, ο πολιτικός διάλογος στην Τουρκία θα χαρακτηριστεί από πόλωση και ένταση που θα αφορά και τα εθνικά ζητήματα.
Θα δημιουργηθεί ένα τουλάχιστον λεκτικό και πολιτικό σπιράλ έντασης. Είναι ένας νέος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας.
Ένα δηλητηριασμένο πολιτικό περιβάλλον στη γείτονα με πόλωση και συγκρούσεις δεν βοηθάει στην καλή επικοινωνία των δύο χωρών. Η Κυβέρνηση οφείλει να συνειδητοποιήσει την κατάσταση και να ξεφύγει από τη σύγχυση, την αμηχανία, την έλλειψη ενιαίου κέντρου αποφάσεων, τη δυσαρμονία Μαξίμου και Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Όπως οφείλει να κατανοήσει ότι πέρα από τη συγκυρία η Άγκυρα έχει αναβαθμίσει τη διεκδικητική στρατηγική της σε βάρος της Ελλάδας. Από τους ισχυρισμούς για δήθεν «γκρίζες ζώνες» πέρασε στον ισχυρισμό ότι «τα Ίμια είναι τουρκικά». Οφείλει η Κυβέρνηση να αντιδράσει διμερώς με σχετικά διαβήματα, αλλά και διεθνώς στο πλαίσιο του Ο.Η.Ε., του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Το χθεσινό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου προφανώς και ενισχύει τη θέση της Ελλάδος. Ας σημειωθεί ότι με διακομματική πρωτοβουλία, πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία κοινό ψήφισμα υπέρ της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Συγκεκριμένα, 607 από τους 632 ευρωβουλευτές το υπερψήφισαν. Αξίζει να επισημάνουμε ότι η συζήτηση και το ψήφισμα ξεκίνησαν ύστερα από πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στη σύνοδο κορυφής του οποίου είχε θέσει το ζήτημα ο πρόεδρος της ΝΔ. Η συγκεκριμένη απόφαση δείχνει και τα διπλωματικά οφέλη που αποκομίζει η Ελλάδα από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Της ίδιας ΕΕ που ο ΣΥΡΙΖΑ επί χρόνια λοιδορούσε.
