Ο θάνατος του υπερήλικα Bill Rudd, κλείνει τον κύκλο -ως τελευταίος επιζών- της ναυτικής τραγωδίας Nino Bixio, που είχε διαδραματιστεί στην Πύλο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου,
Με ανακοίνωσή του ο Δήμος Πύλου – Νέστορος, γνωστοποιεί ότι προ ολίγων ημερών και πριν κλείσει τα 102α γενέθλια του ο Bill Rudd, Βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιζών της τραγωδίας, απεβίωσε.
Μια πραγματικά αξιαγάπητη προσωπικότητα, ο Bill Rudd, έφυγε πλήρης ημερών, έχοντας όμως προλάβει, με τη βοήθεια ερευνητών ιστορικών και της διασποράς των Ελλήνων στην Αυστραλία, να δημιουργήσει έναν δίαυλο επικοινωνίας τόσο μεταξύ των συγγενών των ANZAC όσο και όλου του κόσμου, για την διατήρηση όχι μόνο της μνήμης των πεσόντων αλλά και της νεότερης ιστορίας.
Ο Bill Rudd είχε τα τελευταία χρόνια όνειρο να γνωστοποιηθεί στο ευρύ κοινό η ιστορία των τραγωδιών του Nino Bixio και του Sebastiano Veniero, πλοία, τα οποία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανοιχτά της Πύλου και της Μεθώνης πυρπολήθηκαν, κοστίζοντας τη ζωή περισσότερων των 800 στρατιωτών.
Τιμητικές πλακέτες
Σημειώνεται ότι, τον Μάιο του 2018 πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια των τιμητικών πλακετών εις μνήμην των πεσόντων των τραγωδιών.
Σημαντικός ήταν ο ρόλος της Παμπυλιακής Αδελφότητας της Μελβούρνης «το Ναυαρίνο», της Παμμεσηνιακής Αδελφότητας Αυστραλίας «Παπαφλέσσας», της Ομοσπονδίας των Μεσσηνιακών Οργανισμών Μελβούρνης και Βικτώριας Αυστραλίας, καθώς και του Ιστορικού Τζιμ Κλέιβεν για την πρωτοβουλία και την υποστήριξή τους να αναγερθούν οι τιμητικές πλάκες στην Πύλο και τη Μεθώνη.
Λίγα λόγια για την ιστορία των Τραγωδιών
Στις 17 Αυγούστου του ’42 το πλοίο Nino Bixio, μετέφερε 2.000 Συμμάχους αιχμαλώτους στρατιώτες από τη Λιβύη με προορισμό ένα στρατόπεδο στην Ιταλία, όταν, 12 ναυτικά μίλια έξω από την Πύλο, πυρπολήθηκε από ένα συμμαχικό υποβρύχιο, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο άνω των 300 στρατιωτών. Ένα χρόνο νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του ’41, το Sebastiano Veniero-Jason είχε πυρποληθεί ανοιχτά της Μεθώνης, αφαιρώντας τη ζωή σε περισσότερους από 500 στρατιώτες, ενώ οι υπόλοιποι επιβαίνοντες, οι οποίοι έφταναν τους 1.600, με τη βοήθεια των ντόπιων κατοίκων, τοποθέτησαν σε προσωρινούς τάφους όσα σώματα ξέβρασε η θάλασσα στις ακτές της Μεθώνης.
